Pisanie to mój sposób na przetrwanie. Gdy tworzę, oddycham. W każdej linijce zostawiam cząstkę siebie.
WK
Zobacz fragmenty moich wierszy
Boski świat
Istoty ludzkie – stworzone na podobieństwo Stwórcy, a jednak uwikłane w nieuchronny dramat własnej ułomności. Kapryśny losie! Dałeś nam rozum, lecz czym jest światło dla tych, którzy wolą błądzić w półmroku własnych złudzeń? Nie w bogactwa jesteśmy ubodzy, lecz w rozsądek, godność i cnoty,
które powinny być fundamentem istnienia.
Nicość
Czy jesteś prawdziwa, czy tylko echem myśli?
Jeśli istniejesz – jaką masz formę?
Jesteś bezkresnym oceanem mroku,
otchłanią bez dna, co splata ciało,
a może rozległą galaktyką, pulsującą w pustce?